نامه جمعی از فعالان مدنی در کردستان ایران به صادق لاریجانی رئیس قوه قضاییه . سامان نسیم کجاست
جناب آیت الله صادق لاریجانی ریاست قوه قضاییه با سلام پیشترها دستگاه قضایی زیر نظر شما با صراحت اجرای حکم زندانیان سیاسی و امنیتی را اعلام می کرد.
رویه دردناکش این بود جسد را تحویل نمی دادند، در حال حاضر رویه ناباب تری دارد شکل گرفته است دستگاه قضایی پاسخگو نیست .
خانواده ها ی پیگیر را به این دستگاه و آن نهاد به ساعتها و فردایی دیگر پاس می دهد نه اعدام آنها را تایید می کنند و نه عدم اجرای حکم را اعلام می کنند.
جناب آیت الله لاریجانی فرض را بر این ببریم که سامان نسیم نوجوان 17 ساله پس از دستگیری در سال 90 اتهامش تروریست و محارب با خدا بوده است ، فرض می کنیم در یک روند دادرسی عادلانه و با حضور هیات منصفه به اعدام محکوم شده است و حتی رویه اخیر دیوان عالی کشور برای عدم اجرای حکم اعدام محکومین زیر 18 سال هم شامل حالش نمی شد و باید حکمش اجرا می شد و باز فرض می کنیم اعدام وی حکمی انسانی و عادلانه است اما جرم پدر و مادر و خواهر و برادرانش چیست؟
آنها که هر روز چندین بار با خبر اعدام و عدم اعدام می میرند و زنده می شوند آیا درست است که گناه پسر بر پدر نوشته شود، مجازات پدر و مادر پیر و فقیر که تمام داراییشان را برای نجات جان فرزندشان بر باد دادند در کدام بند از قانون مجازات اسلامی آمده است؟ سزاوار نبود اگر این همه گناه و خطا از آن پسر هفده ساله سر زده بود، رافت اسلامی شامل حال خانواده زجردیده اش میشد و چشمان گریان و دل غمدیده آنان به مرحم این رافت آرام میگرفت؟
ما امضا کنندگان این نامه از شما درخواست می کنیم به مسئولان مربوطه امر نمائید به پدران و مادران سامان نسیم ها بگویند فرزندانشان کجا هستند؟
به راستی سامان نسیم کجاست؟
١- عبدالله ابريشمي
٢- خالد توكلي
٣- افسانه بهشتی زاده
٤- فرزانه جلالی
٥- مختار خندانی
٦- خلیل خاوریان
٧- شهین محمدی
٨- صلاح ناصری
٩- بابک بابایی
١٠- كمال حسيني
١١- گیلاس مریوانی
١٢- نرمین بهشتی زاده
١٣- آذر طاهرآبادی
١٤- منیژه پیروتی
١٥- عثمان مزين گيرنده
رییس قوه قضاییه رونوشت به رییس دادگستری استان آذربایجان غربی کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی
یکشنبه ۳ اسفندماه ۱۳۹۳ – ۲۲ فوریه ۲۰۱۵