آقای ایرج مصداقی! ملت کورد بە استاد جلال ملکشاە، شاعر توانا و مبارز احترام میگذارند. حسن حاتمی
رژیم جمهوری اسلامی از بدو تولد نامبارکش، مورد تأئید اکثر ملت کورد در شرق کوردستان (ایران) نبودە و تا کنون هم نیست. در رفراندوم فریبکارانە و زود هنگام هم “نە”ی بزرگ اکثر مردم در کوردستان شاهد گویای تاریخ در روزهای ١٠ و ١١ فروردین ١٣٥٨ است، کە دراعلام نتیجەی آن در همان اوان، دست اندرکاران، آمار دروغ منتشر کردند.
همچنین کوردستان جبهەی مقاومت ارزشمندی است کە در طول بیش از ٤٠ سال است، بە سان عقاب، در سپهر آن با توان والا برای آزادی، حقوق و مطالبات بر حق خود، در همەی سنگرهای موجود، مدنی، سیاسی، تشکیلاتی، حزبی، دفاع مشروع پیشمرگە، مبارزەی زنان و دیپلماسی، سازماندهی اعتراضات و… شرکت داشتە و دارد.
این سرزمین با بودن احزاب و سازمانهای قوی و مردمی و مبارزەای پر خون و دارای بیشترین زندانیان سیاسی از نظر جمعیتی، چنان پتانسیلی را بوجود آوردەاند، کە فشارهای بسیار زیاد و همەجانبەی جنایتکارانەی رژیم اسلام سیاسی در این همە سال نتوانستە است، عزم سترگ آزادیخواهی و رهایی این مردم حق‌طلب و مبارز را، مهار کند و بە محاق ببرد.
در میان مردم کە سرچشمەی اصلی مبارزات‌اند، کسان برجستە و نخبەای قدم بە عرصەی مبارزە میگذارند، کە تأثیرگذاری فراوانی را ایجاد میکنند. زندە یاد استاد جلال ملکشاە، شاعر توانا و مبارز ملت کورد در شرق کوردستان – کە “طعم تلخ” زندان و شکنجەهای دو رژیم استبدادی سلطنتی و مذهبی را متأسفانە تجربە کرد- یکی ازشاعران و ادیبان توانمند سرزمینمان است. بیشتر مردم در کوردستان برای این استاد فرزانە ارزش و احترام فراوانی قائل‌اند.
هر دو رژیم برای سست کردن یا شکستن روحیە و توان مبارزەی مبارزان تلاش‌های سبک خود را داشتە و دارند. ولی در جمهوری اسلامی زندانیان ٢٥ سالەی زمان شاە را هم بە تلویزیون آوردە شدند و از آنان اقرار “دروغین، تواب گونە” را گرفتند. بعدن متأسفانە شماری از آنان را در زیر شکنجە جان ستاندن یا بە جوخەهای مرگ فردی و جمعی سپردند یا بە دار کشیدند.
پس در مورد زندە یاد جلال ملکشاە، برعکس نظرآقای مصداقی کە وی را “تواب فعال درون زندان قزلحصار مینامد” و- وی اکنون هم بە گذشتەی دور در این مورد می‌اندیشد و فرصت اصلاح و بازسازی شخصیتی نمی‌دهد- کە نمیدانم صحت و سقمش چگونە است؛ کە لازم است “تواب سازی” بطور عموم و خنثا نمودن آن جداگانە بررسی شود- بدنبال آزادی از زندان، در شعرها و نوشتەهایش پتانسل بالای تأثیر گذاری و مقاومت را ایجاد کرد. استاد ملکشاە، همراە زندە یادان استاد هیمن، استاد احمد قاضی و عزیزانی دیگر در مجلەی سروە، خدمات ارزندەای بە اعتلای فرهنگ، ادبیات و زبان کوردی نمودند. دراثر نوشتار و راهنمایی آنان، جوانان زیادی ازعلاقمندان حق مدار و خواهان یادی گیری فرهنگ غنی کورد، بە افرادی توانمند و استادان آموزشی و دانشگاهی، اندیشەوزی، دانایی و فکر بازبیشتر، ارتقا یافتند.
در پایان، توجە آقای مصداقی را بە ترجمەی چند خط از یکی از شعرهای استاد ملکشاە، کە بە کوردی هم در ذیل نوشتە شدە، جلب می‌کنم، کە خیلی گویا است.
من خدای شما را نمی‌پرستم.
من با آب سرد چشمەهای کوردستان،
دست‌نماز میگیرم.
روی جانمازی از برگ‌های گل،
قامت نماز را شروع می‌کنم.
روی سنگ نماز کوهستان،
روی جانمازی غرق در خون شهیدان،
سجدە میبرم برای میهن.
برای نام والای آزادی،
برای آبادانی میهن،
بە پیامبران مبارز،
… برای کوردستان.
جاودانە باد، یاد شاعرغم‌های میهن، جلال _ ملکشاە.
شعرها از صفحەی فیسبوک خانم شلیر باپیری کپیە برداری شدە است.
***
من خوای ئێوە ناپەرەستم
من بە ئاوی ساردی کانیاوەکانی کوردستان
دەستنوێژ ئەگرم
لەسەر جانمازی پەڕەی گوڵ
قامەتی نوێژم دەبەستم
لەسەر بەردەنوێژی کوێستان
لەسەر شەڵاڵەی بەرماڵی خوێنی شەهید
سوژدە دەبەم بۆ نیشتمان
بۆ ناوی بەرزی ئازادی
بۆ ئاوەدانی نیشتمان،
بۆ پێغەمبەرانی تێکۆشان
بۆ کوردستان…
یادت ھەرمان شاعیری خەمەکانی نیشتمان
#جەلال_مەله‌ڪشا
شێعرەکان لە لاپەڕيی فەیسبووکی شلیرخانمی باپیری کۆپی کراوە.