جناب آقای احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران
نامه سر گشاده
پیشاپیش از زحمات جنابعالی بابت تهیه و آماده سازی گزارش نقض حقوق بشر درایران و ارائه آن به شورای حقوق بشر ملل متحد تشکر نموده و با قدردانی از تلاش ها و پیگیری های چندساله اخیر شما در دفاع از حقوق بشر در ایران و با اذعان به فقدان منابع اطلاعاتی معتبر و بیطرف و محدودیت ها و مشکلات قابل درک فرا روی شما در این خصوص، لازم است اعلام نمایم که گزارش اخیرتان به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران دربرگیرنده و منعکس کننده تمامی واقعیت ها ی مربوط به آنچه که نقض گسترده و سیستماتیك حقوق بشر در کردستان (ایالت های کردنشین ایران) چه مسائل مربوط به گذشته و پیامدها و استمرار آن و چه وضعیت كنونی نبوده و نمی باشد.
متاسفانه در این گزارش نیز همچون گزارش های گذشته و یا سایر موارد مشابه حقایق مربوط به حقوق بشر و نقض آن در کردستان پنهان و مغفول مانده است.تبعیض و آپارتاید در اشکال مختلف آن علیه اقوام و ملیت ها در ایران بویژه علیه مردم کرد حتی در ارائه اطلاعات مربوط به نقض حقوق بشر به جنابعالی به عنوان گزارشگرعالی حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران تمامی نداردبه نظر ما رفتار تبعیض آمیز و اینگونه نواقص و کاستی های گزارش را نه متوجه شخص شما بلكه متوجه افراد و گروه های ارائه دهنده اطلاعات اولیه و برخی منابع نه چندان بیطرف است. در هر حال ضروری می دانم این واقعیت را به اطلاع آن جناب برسانم که مردم کرد به عنوان یکی از ملیت های در اقلیت با جمعیتی برابر با دوازده تا پانزده درصد جمعیت کل ایران حداقل در طول سه دهه و نیم گذشته حقوق،آزادی و کرامت انسانی شان مداوماً آماج شدیدترین حملات بوده و بیشترین تلفات جانی و مالی را متحمل شدند.در جریان سرکوب جنبش خودمختاری طلبی مردم کردستان در دهه هشتاد میلادی حدود ده هزار نفر از مردم ایالت های کردنشین توسط دولت ایران کشته شده و هزاران نفر نیز دستگیر و زندانی و شکنجه و صدها نفر از آنها به جوخه های اعدام سپرده شدند و حتی در برخی دهکده های کردنشین نیروهای دولتی اقدام به قتل عام و کشتار جمعی زنان و کودکان می کردند.
در تمام سه دهه گذشته تاکنون ،دولت تمامی احزاب و گروه های سیاسی کرد را ممنوع از فعالیت نموده و مورد سرکوبی شدید قرار داده و هر نوع فعالیت سیاسی را برای مردم کرد به مثابه جرمی غیرقابل بخشش و با مجازات سنگین ممنوع نموده است و اینگونه برخوردهای سخت و خشن تنها منحصر به احزاب و سازمان های سیاسی نبوده بلکه در تمامی این سالها نهادها و انجمن های مدنی و حقوق بشری و رسانه ها و مطبوعات نیز با چنین رفتار و برخوردی مواجه بوده اند. سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان به عنوان نهاد مدنی وحقوق بشری کردستان که فعالیت های رسمی آن از آوریل 2005 آغاز شده مصون از سرکوب و برخوردهای حذفی و امنیتی نبوده است، آقای محمدصدیق کبودوند رئیس و بنیانگذار این سازمان هفت سال پیش به جرم تشکیل و اداره این نهاد حقوق بشری به یازده سال حبس محکوم شد وی درپرونده ای دیگر به عنوان مدیر مسئول هفته نامه پیام مردم محکوم به یک سال حبس، پنج سال محرومیت از روزنامه نگاری و لغو پروانه انتشار روزنامه یادشده ،گردیده است .ایشان بیش از 82 ماه است كه پشت میله های زندان درحال تحمل کیفر محکومیت ناعادلانه و غیرقانونی به سر می برد. همچنین بیش از ده نفر از اعضای سازمان طی این سالها با محکومیت های مختلف از شش ماه تا پنج سال زندانی و برخی از آنها برای گریز از زندان ناچار به ترک کشور شده اند. متاسفانه امروز در کردستان ایران هرگونه فعالیت سیاسی و فرهنگی شامل فعالیت های هویت طلبانه، خودمختاری خواهی و دموکراسی طلبی با برچسب تجزیه طلبی و با توجیهات قضایی و امنیتی مورد سرکوب قرار گرفته است و این افراد با محکومیت های سنگین، حبس و زندان و اعدام مواجه می شوند بطوری که هم اکنون صدها زندانی کرد که ده ها نفر از آنها محکومیت اعدام دارند ،در زندان های مختلف ایران به سر می برند و این در حالی است که نهادهای نظارتی و حقوق بشری همچون سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان كه درصدد گزارش دهی چنین وضعیتی می باشند خود با سرکوب مواجه شده اند و متاسفانه در گزارش اخیر شما هیچ اشاره ای به این موضوعات نشده است.
ما امیدواریم جنابعالی به عنوان گزارشگر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران ،موضوع نقض سیستماتیک حقوق بشر در کردستان (ایالت های کردنشین) و ممنوعیت فعالیت احزاب و سازمان های سیاسی ،مدنی و حقوق بشری كرد،مطبوعات وسرکوب آنهاو همچنین موضوع زندانیان سیاسی كردواحكام اعدام آنهارا مورد پیگیری جدی قرار داده و حداقل مصادیق بارز و با اهمیت آن را در گزارش های دوره ای و آتی ذکر و بیان نمائید.
با تشکر مجدد
مسئول هیات اجرایی سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان
امید بیگی زاده
سوم فروردین ١٣٩٣