گناه زن بودن. فریدە غفوری (ژوان)

هنوز صدای زجه های عاطفه1 به گوش می رسد، کسی به دادش نرسید، پدر به جرم عاشق شدن جانش را گرفت. جوانتر از آن بود که بداند در سرزمین او عاشقی برای یک زن گناهی نابخشودنی است.

کم نشنیده ایم داستان عاطفه و عاطفه هایی که قربانی ناموس های نداشتۀ پدرانی هستند که همۀ دغدغه هایشان حرف های مردمانی است که غیرت و شرف و مردانگی را در کشیدن حصار به دور زنان می دانند. زنانی که بزرگترین جرمشان جنسیت آنهاست.
زنان به عنوان نیمی از جمعیت بشری همیشه در طول تاریخ به وسیله عوامل مختلفی مانند عوامل اقتصادی و ساختارهای اجتماعی و فرهنگی مورد آسیبهای مختلف قرار گرفته اند. کم نیست موانع و قوانینی که تحت نام دین، مذهب، سنت و عرف زنان را سرکوب و مورد تبیض قرار داده است.
قربانیان تبعیض جنسی در همه جای دنیا از هر رنگ و زبان و نژاد و ملیت حضور دارند. گزارشهای سازمان عفو بین الملل در مورد خشونت علیه زنان به ویژه در محیط خانواده تکان دهنده است. این سازمان تاکید می کند که گزارشهای مربوط به خشونت علیه زنان حتی در اروپا بیش از آمار ابتلا به سرطان و تصادفات جاده ای است. در کشورهای جهان سوم مانند ایران، پاکستان، مصر، اندونزی ، هند و غیره هیچ آمار دقیقی در دسترس نیست اما در بعضی گزارشات غیررسمی اعلام شده که تقریبا از هر ده زن، هغت نفر به روشهای مختلف موردتبعیض و آسیب قرار گرفته اند. بسیاری ازاین زنان درجوامع خویش، زیر سایه سنت، عرف، فرهنگ مرد سالارانه و مهمتر ازهمه نبود قوانین موثر و کارآمد علیه تبعیض زنان با دلایلی مانند حفظ آبروی خانواده یا غیرت و ناموس محکوم به سکوت اند و حتی حق اعتراض هم ندارند.
قتل، آسیبهای جدی جسمی، آسیب پذیری در برابر بیماریهای مختلف، خودکشی، افسردگی، اضطراب، خستگی های مزمن، کابوسهای شبانه، گوشه نشینی و انزوا و غیره و غیره نتایج آسیبهای است که زنان جوامع نامبرده با آنها درگیرند.
عاطفه ها سالهاست قربانی می شوند، و این مرثیه تبعیض جنسیت، بارها و بارها تکرار می شود اما چه سود؟ آنجا که باید، شنیده نمی شود!
بدون شک جوامعی مانند ایران نیاز به تغییر قانون دارد قانونی به معنای واقعی به دور از تبعیض و برتربینیهای مردانه. تغییر قانون در راستای شکست عرفها و سنتهای غلط گذشتهگامی اساسی است برای اصلاح فرهنگ حاکم. ما نیازمند اصلاح فرهنگیم، فرهنگی که نگرش کهنه مردسالاری را به تاریخ بسپارد و به همگان بیاموزد که زن و مرد هیچ برتری نسبت به هم ندارند. اما فراتر از همه اینها خودباوری خود زنان و کنده شدن آنها از باورهای قدیمی و شکل دادن قالب شخصیتی نو بر پایه استقلال و خودباوری و آگاهی است.
بدون تردید زنان مادران پسرانی هستند که مردان آینده اند، مردانی که نگاهشان، تفکرشان و دیدگاهایشان به زن به نگاهی که مادر به او آموزش می دهد گره خورده است، هیچ قانونی تغییر نخواهد کرد، هیچ سنت و عرفی نخواهد شکست، هیچ فرهنگی اصلاح نخواهد شد مگر اینکه زنان امروز، پیشگام آموزش مردان آینده باشند. به امید روزی که تبعیض جنسی جزوی از تاریخ باشد.
1 «عاطفه ن» دختری 18 ساله بود که در خرداد ١٣٩٣ توسط پدرش در شهر کنگاور به قتل رسید.
فریدە غفوری (ژوان)